zondag 25 mei 2008
Boel in Brussel (3)
Het is zaterdagnacht rustig gebleven in Anderlecht. Het weer was er niet naar en het samenscholingsverbod had kennelijk een preventieve werking.
Voorlopige balans van deze territorium-jihad: 114 relschoppers zijn administratief opgepakt en ... op zeven na allemaal meteen weer op vrije voeten gesteld. Daar tegenover staan 14 gewonde politieagenten, een pak materiële schade en een fors kostenplaatje ten laste van de gewone belastingbetaler, u en ik.
Minister Dewael zegt dat de raddraaiers gekend zijn en roept de magistratuur op passende straffen uit te spreken, «dat hoeft niet noodzakelijk opsluiting te zijn.»
Welke straf men ook voorziet, als ze niet meteen wordt uitgesproken in snelrecht, maakt ze op de Marokkaanse meute niet de minste indruk en is het dus een (straf)maat voor niets.
In Anderlecht is alleszins de toon gezet. Even resumeren: na de gewonnen bekermatch van vorige week trachtte een Marokkaan een supporter te beroven aan het metrostation Sint-Guido. Die liet zich niet doen en geholpen door enkele makkers werd de criminele Marokkaan getrakteerd op een pak slaag. Dat was niet naar de zin van de islamieten aldaar: Anderlecht is Dar ul-Islam, territorium waar de islam de lakens uitdeelt en hier is het dus "halal" om kafir (ongelovigen) te beroven. Dat is perfect legitiem volgens de sharia. Hier tegen in het verweer komen, zoals ons voorbeeld vertelt, is ongehoord en vraagt om een gewelddadige respons. De rest van het verhaal is gekend.
Moraal van het verhaal: de islam heeft zich als een kanker genesteld in tal van cité's en wijken in ons land en het doel is hier de sharia (de islamitische wetgeving) installeren, ten koste van alles. Als wij samenlevingsproblemen zoals de rellen in Anderlecht willen voorkomen of zelfs wegnemen, moeten wij de kanker wegsnijden. Daar hoeft verder geen tekening bij.