De ministerraad heeft de procedure verfijnd om een specifieke terreursituatie aan te pakken: indien jihadi's een vliegtuig kapen in ons luchtruim, mag het leger dat toestel neerhalen.
Kous af? Nee dus. Er zullen voortaan drie ministers (premier, Defensie en Binnenlandse Zaken) in consensus het bevel moeten geven om tot afschieten over te gaan.
In een normaal land niets aan de hand, maar in België? Hier worden dat moeizame communautaire gesprekken (voor onze Nederlandse lezers: ruzie tussen Frans- en Nederlandstaligen), en dat terwijl passagiers en crew doodsangsten uitstaan en het toestel tegen Mach 1 elk moment over de grens kan vliegen. Allicht maakt het zelfs een verschil of het vliegtuig van Air France dan wel van Lufthansa is.
Leuk om weten: er is een aparte procedure voor het geval dat één van die drie bevoegde ministers zelf in het vliegtuig zou zitten. Als hij of zij de "foute" partij vertegenwoordigt mag er meteen worden gevuurd. Althans, dat nemen wij toch aan...
In dat zelfde Brussel verkiest minister Turtelboom "open grenzen" boven regularisatie via de dienstencheque.
Beide opties zijn misplaatst. In dit land beschikken wij toch over 500.000 parate werklozen? Wij hebben bijgevolg geen Polen of illegalen vandoen om hier aan de slag te gaan, met alle respect voor die werklustige mensen. Onze werklozen, dat zijn toch geen ouden van dagen, geen zieken, geen gehandicapten, mag worden aangenomen?
Het statuut van werkloze staat toch voor wat het staat: mensen die direct inzetbaar zijn, die werk zoeken en vooralsnog geen werk kunnen vinden. Of is dat te simpel gedacht? Zou het kunnen dat minister Turtelboom met haar voorstel impliciet aangeeft dat wij hier opgezadeld zitten met 500.000 werkonwilligen? Is dat synoniem van parasieten? Is dan geen ander beleid wenselijk? Mag ik dat zeggen?
Posts
