In "Democratisch Egypte" branden de Kerken !

Waar blijft nu Tommeke Naegels die maar toe hamert op het vredelievend karakter van de islam?

Waar zijn nu de podiumspringers die in naïeve euforie de Arabische revoluties toejuichen als ontspruiten daar democratieën Europese stijl? Waar blijven al die multi-cultifiele linkse rukkers, nu er in die zogenaamde "ontluikende democratieën" KERKEN IN BRAND staan?

Ze zijn onzichtbaar, geven niet thuis. Columns blijven blank, de radio ruist en het sneeuwt op TV.

Toen de "revolutie" begon hield ik mijn hart vast en hoopte dat Mubarak alsnog de rust zou herstellen (zie vorige artikels). Niet omdat Mubarak enig respect zou verdienen, maar omdat het onder die stugge dictator voor niet-moslims nog "relatief veilig" was. Er werd nu en dan weliswaar een Kopt gekeeld, nu en dan een brandje gesticht in een orthodoxe kerk, maar naar maatstaven van het Midden-Oosten was het relatief doenbaar.

De Westerse media wisten intussen geruststellend te melden dat Yusuf al-Qaradawi, de oppersmurf van de Moslimbroederschap, bij zijn terugkeer uit ballingschap op het Tahrir-plein in Caïro verzoenende taal sprak ten aanzien van niet-moslims.

De Moslimbroederschap is volgens de mainstream media dus niet langer zo extreem als de bloggers dat voorstellen. Die "baardmannen" met een bidvlek op het voorhoofd zijn immers tot het besef gekomen dat democratie de enige weg is die Egypte moet kiezen. Is dat soms ook geen verdienste van Sheik Obambi, die vanuit het Witte Huis campagne voert om de islam wereldwijd als een religie van vrede en verdraagzaamheid voor te stellen?

De christenen van Egypte weten wel beter. Als het regime van Mubarak valt, valt ook het doek voor niet-moslims in Egypte, luidt hun levenswijsheid.

Hun gelijk laat niet lang op zich wachten. Daags na de toespraak van al-Qaradawi werd in Assiut een koptische priester met 22 messteken gekeeld onder het roepen van "Allahu Akhbar !!". Vervolgens ging ook het leger, de beschermer van de "democratie nieuwe stijl" tot de actie over: net buiten Caïro beschoot het leger het St. Bishoy-klooster met tanks en lichte artillerie. Terzelfder tijd kwam ook het St. Makarios-klooster nabij Alexandrië onder vuur te liggen, opnieuw was het leger de agressor. Overal te lande neemt de vijandigheid ten overstaan van niet-moslims toe, er wordt gemolestereerd, gekeeld en brand gesticht.

Voor wie niet bekend is met de islamitische modus operandi: het is - volgens de sharia - voor christenen verboden kerken te bouwen in een gebied waar de islam soeverein is. Ook, en hier komt het, is het absoluut verboden herstellings- of renovatiewerken uit te voeren aan niet-islamitische gebedshuizen, dus aan kerken, kloosters, synagogen, hindoe-tempels...

Vernielingen aanbrengen is dus een effectieve techniek om de laatste restanten op te ruimen van andere culturen en religies. In Kosovo bijvoorbeeld zijn vele duizenden kerken en kloosters vernield, eeuwenoude waardevolle gebouwen met een rijke historie zijn in puin gelegd om straks spoorloos te verdwijnen in de nevelen van de tijd. De islam duldt geen andere cultuur, laat staan een andere religie.

De islamisten zijn losgelaten op Egypte, aangestuurd door de Moslimbroederschap. Niet-moslims moeten lopen voor hun leven. De intelligentsia zoekt andere horizonten op, de weinige joden duiken onder de radar. Het land glijdt snel af richting wahabitische dictatuur, zoals we die kennen in Jemen, Gaza of Saudi-Arabië.

Hetzelfde scenario wacht Tunesië en Lybië. Andere landen in het Midden-Oosten zullen volgen.

De Verenigde Naties? De internationale politiek? Het Vaticaan? Westerse media? Ze blijven zienderogen doofstom.

GETUIGENIS OP YOUTUBE

Check hier een onbewerkt video-verslag van bewuste aanval op het klooster van St. Bishoy, afgelopen week: Brutale aanval op Klooster in "democratisch Egypte".

Er zullen de komende dagen nog meer video-getuigenissen komen bovendrijven, en hopelijk beroeren ze straks de wereldopinie en zet die op haar beurt iets in gang, maar wees toch maar niet te hoopvol.

Muhammad WAS a Paedophile !

De Europese beschaving, de enige op deze wereld die de moeite loont om te koesteren, heeft vorige week een flinke deuk in het blazoen opgelopen.

In Oostenrijk zijn de links-liberale elites - die alle gevoel voor realiteit zijn verloren - er immers in geslaagd Elisabeth Sabaditsch-Wolff te veroordelen voor "denigrerende uitspraken" over een van overheidswege erkende godsdienst, uiteraard gaat het hier over de islam.

Ik zeg "uiteraard" omdat die islam kennelijk de enige godsdienst is die geen kritiek verdraagt en hierin ook wordt gevolgd door de Westerse overheden die tegen alle logica in een ongebreidelde tolerantie willen opbrengen voor een doctrine die synoniem is van intolerantie. Daar willen ze zonder aarzeling zelfs de vrijheid van meningsuiting, een fundament van onze beschaving, voor opofferen.

Tijdens een interview zei Elisabeth Sabaditsch-Wolff, een gekende Oostenrijkse schrijfster - notabene "off the record" en in aanwezigheid van twee personen en een paardenkop - dat de zelfverklaarde profeet ... een pedofiel was.

Mohamed was een pedofiel. Een uitspraak die haar een proces en nu een veroordeling opleverde.

Dat ze gelijk had, deed zelfs niet terzake. Middels een vreemde gedachtenkronkel, zo eigen aan links-liberale elites anno 21e eeuw, vond de inquisitie het immers bewezen dat ze denigrerende uitspraken had gedaan over moslims en dat is niet toelaatbaar in een multi-culturele maatschappij.

Een gemiste kans. Hier had een groot signaal moeten komen naar de islamitische wereld dat wij kinderhuwelijken niet accepteren in een beschaafde wereld.

Ter verduidelijking: wat was de allereerste beleidsbeslissing die Ayatollah Khomeini nam toen hij in Iran arriveerde na het vertrek van de Sjah? Welnu, het verlagen van de huwbare leeftijd van meisjes tot de leeftijd van amper negen (9) jaar. Onder de sjah was dat achttien.

Kwam deze beslissing uit de koker van Khomeini zelve? Nee, hij deed wat elke trouwe Mohamedaan doet: het voorbeeld volgen van "de perfecte mens", de profeet van de islam. Die zelfverklaarde profeet was een seksueel pervers man. Hij nam het zesjarige kindje Aisha tot zijn vrouw en "consumeerde" (lees verkrachtte) haar toen ze negen werd. Deze daad van pedofilie staat uitvoerig omschreven in de betrouwbare hadiths en wordt door Mohamedanen als waarheid en lichtend voorbeeld aanvaard. Hoeft het gezegd, sedert Khomeini van overheidswege uit toeliet dat volwassen mannen met kinderen trouwen, is het kinderhuwelijk in de hele islamitische wereld schering en inslag geworden.

Die Khomeini - de duivel hebbe zijn vunzige ziel - had veel rottigheid in zijn vieze kop zitten, steeds geïnspireerd door de profeet.

In 1990 schreef hij een boek, getiteld "Tahrir-ol-vasyleh", en in dat boek lezen we (Volume 4, p. 221) volgende passage (ik laat u de originele Engelse vertaling lezen): A man can marry a girl younger than nine years of age, even if the girl is still a baby being breastfed. A man, however is prohibited from having intercourse with a girl younger than nine, other sexual acts such as foreplay, rubbing, kissing and sodomy is allowed.
A man having intercourse with a girl younger than nine years of age has not committed a crime, but only an infraction, if the girl is not permanently damaged. If the girl, however, is permanently damaged, the man must provide for her all her life. But this girl will not count as one of the man’s four permanent wives. He also is not permitted to marry the girl’s sister.

Het is deze rotzooi die de feministen en links-liberale elites vandaag de dag met de mantel der liefde bedekken. O wat een schande.

Elisabeth Sabaditsch-Wolff gaat uiteraard in beroep tegen het vonnis. Er staat immers veel op het spel, spelen we soms niet met de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen?

INQUISITIE VS ELISABETH

- Voor de aanklacht “aanzetten tot haat” luidde het vonnis: niet schuldig.

- Voor de aanklacht “belastering van de religieuze overtuiging van een wettelijk erkend geloof” werd Elisabeth schuldig verklaard. Ze kreeg een boete van € 480.

De rechter merkte op dat Aisha 18 jaar was toen Mohammed overleed, een vaststaand feit. Maar omdat hij niet van haar scheidde toen ze de volwassen leeftijd bereikte, impliceert dit dat hij "géén pedofiel" was (multi-culti logica).

De rechter oordeelde dat er geen sprake was van pedofilie, omdat Mohammed geen uitgesproken voorkeur had voor minderjarige meisjes (multi-culti logica). Hij koos elke willekeurige vrouw die hij krijgen kon (dit houdt in dat kinderhuwelijken, die zo vaak voorkomen in fundamentalistische islamitische landen, ook volgens de wet NIET als “pedofilie” kunnen worden beschouwd).

Elisabeth antwoordde hierop: “Dit is een droevige dag voor mijn dochter en alle andere meisjes”.

Omdat Elisabeth erbij bleef dat seks met minderjarigen pedofilie is, is ze door de links-liberale inquisitie schuldig verklaard aan het belasteren van een religieuze overtuiging.

Slotvraag: is dit een semantische kwestie? De rechter vergist zich als hij veronderstelt dat de term "pedofiel" zich anno 21e eeuw beperkt tot de betekenis van "kinderliefhebber, iemand die een seksuele voorkeur voor kinderen of zeer jonge personen heeft". Want sedert de vele schandalen met hoog Dutroux-gehalte associëren wij pedofilie in één adem met "kindermisbruik" en "kinderverkrachting". Ter illustratie verwijs ik naar de term "islamofoob" die zich niet beperkt tot de betekenis van "een ongegronde angst voor de islam", maar tegenwoordig gewoon synoniem is van "racist", met dank aan de hogepriesters van de PC-dwingelandij.

Wordt vervolgd.

In hogere versnelling richting Eurabia...

‘Tunesische migranten overstelpen Italië', koppen enkele kranten met betrekking tot een influx van Tunesische migranten die ogenschijnlijk de "roerige situatie" in hun land ontvluchten.

Nadat er in de hele wereld wekenlang euforisch werd gereageerd op de zogezegd gewonnen vrijheid in Tunesië, met vuurwerk erop en eraan, zou men eensklaps met een noodsituatie zitten? Out of the blue? Tegen alle linkse logica in, want het land is toch vrij? De dictator is toch weg? Alles ging beter worden? What's the problem?

Roberto Maroni, Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken en lid van de anti-immigratiepartij Lega Nord (wie anders?), trok gisteren aan de alarmbel omdat er volgens hem een "humanitaire crisis" dreigt, eufemisme voor "ongewenste asielstromen".

Bovendien bestaat volgens hem het gevaar dat islamitische terroristen en zware criminelen zich onder de zogenaamde "vluchtelingen" mengen. Hij heeft de Europese Unie gevraagd de kwestie op de agenda van de eerstvolgende vergadering te zetten, omdat bilaterale afspraken over het beheersen van de migratiestroom niet langer worden nagekomen. Surprise surprise. Italië kan de toestroom niet alleen aan, Maroni heeft de kwestie dus bij de EU aangekaart.

En wat zegt de "Arabische praatbarak" in New York?

Volgens de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR, de instigator en organisator van ongewenste migratiestromen wereldwijd, zijn sinds half januari al enkele duizenden Tunesiërs aangespoeld in Italië, voornamelijk op het eiland Lampedusa. Hun grote aantal "verrast" de UNHCR, omdat de trend de afgelopen tijd juist dalend was, onder meer door het Italiaanse beleid om migranten [terecht] stante pede terug te sturen zonder hen eerst een asielaanvraag te laten indienen.

Intussen heeft zich in Egypte een vergelijkbare situatie voorgedaan. Alleen is dat land véle malen groter en telt het véle malen meer mensen. Er hoeft geen tekening bij om te voorspellen wat zich in de nabije toekomst zal afspelen? En na Egypte dreigen nog andere Arabische bolwerken te vallen. Lybië, Algerije, Libanon, Jordanië, Jemen, om maar wat te noemen.

Argwanend als we zijn, herkennen we een modus operandi achter de zogenaamde Arabische opstanden, en die MO wijst richting George Soros en het netwerk van NGO's gefinancierd door deze Amerikaanse miljardair.

Dit heerschap is een prominent aandrijver van de New World Order en gebruikt onder meer de militante islam als wapen om regio's, volkeren en naties te destabiliseren of zelfs te elimineren. De brandhaarden zijn legio: na de Balkan en de Kaukasus is het Midden-Oosten nu aan de beurt.

Om Europa van zijn ruggengraat te ontdoen, moeten de naties verdwijnen en samen met die naties ook de gevoelens van trots over eigen identiteit en cultuur. De manier om dat snel en zonder oorlogen te bewerkstellingen is een massale influx van islamieten uit Anatolië en vooral Noord-Afrika. Het resultaat van die islamitische kolonisering is de metamorfose van Europa in Eurabia.

Kennelijk vindt Soros nu dat het allemaal niet snel genoeg gaat en gooit hij dus een handgranaat in het Arabisch hoenderhok.

Het resultaat straks zijn niet te overziene instromen van Arabische volkeren, zogezegd op de vlucht. Europa in hogere versnelling richting Eurabia.

Zijn wij Europeanen nu gedoemd, mogen wij er een kruisje over maken?

Not yet, want zoals bij elke grote omwenteling zijn er factoren die onverhoeds opduiken, die zelfs voor een satan als Soros niet voorspelbaar zijn en toch bij machte blijken de loop der geschiedenis te veranderen.

Ik denk hierbij aan "het ontwaken van "de barbaar", de krijgersziel in die twee percent moedige Europeanen".

We will stand our ground, reken maar.

FORZA MUBARAK !!

De Chinezen zijn begonnen aan 'het jaar van de kat'. Het Westen daarentegen zit tot over de oren in 'het tijdperk van... de lemming'.

Typerend voor zulk tijdperk is de pruttige prietpraat uit de mond van ruggengraatloze politiékers, afgewogen woorden van lafheid, naïviteit, infantiliteit, "verpruiming" en ... dhimmitude.

Twee concrete voorbeelden uit de gebeurtenissen van de afgelopen week.

Eerstens de "München-speech" van David Cameron, waarin de premier van het United Kingdom blozend stelt dat ... "de multi-cultuur kennelijk heeft gefaald" en dat het Westen zich nu moet wapenen tegen een nieuwe vijand die als "islamist extremism" moet worden omschreven.

Met het principe van multi-cultuur is eigenlijk weinig mis, ware het niet dat multi-cultuur al decennia lang een schaapsvacht is waarachter zich een "grijze wolf" verschuilt.

En is dat niet precies wat er zich in Groot-Brittanië en bij uitbreiding in heel het Westen afspeelt? Multi-cultuur als een sluw aangelegd rookgordijn waarachter een georchestreerde islamisering met koloniale proporties plaatsgrijpt.

Wat Cameron dus had moeten zeggen is dat de samenlevingsproblemen niet wortelen in etnische onverdraagzaamheid (racisme) maar in religieuze imcompatibiliteit.

Anders gezegd: dat "de islam" niet spoort met het veelkleurig gedachtegoed van een beschaafde wereld en dat we daar onverbiddelijk de nodige conclusies uit moeten trekken.

Wat Cameron ook had moeten zeggen in zijn "München-speech" is dat de vijand niet "islamist extremism", maar puur en simpel "de islam" is. Het vergt tegenwoordig moed om een kameel een kameel te noemen, en daar zijn de links-liberale politici nog steeds niet aan toe, hoewel het water ons aan de lippen staat.

Tweede voorbeeld zijn de uitlatingen van Westerse politici en hun knechten (met de denktank Clingendael op kop en de Belgische minister van Buitenlanse Zaken Vanackere in het zog) alszou de Muslim Brotherhood in Egypte "gematigder zijn geworden" en dus best een gesprekspartner mag zijn bij de vorming van een post-Mubarak regering.

Dwaas, infantiel, los van elke realiteit. Ingegeven door de houding die het moslimbroederschap momenteel aanneemt in de opstand tegen Mubarak. Blind voor het feit dat die terughoudendheid alleen een tactische opstelling is.

Toen Ayatollah Khomeini op het punt stond uit ballingschap vanuit Parijs terug te keren naar Teheran, zei hij geen intentie te hebben zich met politiek in te laten. Een belofte die hij brak vanaf het ogenblik dat hij voet zette op Perzische tarmac. Het vervolg kennen we, maar wordt door de lemmingen in het Westen niet ter harte genomen: de socialisten en liberalen die in al hun diversiteit gestalte gaven aan de Iraanse revolutie, werden direct na de machtsovername opgehangen of een kopje kleiner gemaakt. Vanackere, bent u nog bij de les?

De politiek correcte journalisten die vanuit hun hotel in Caïro de Egypte-opstand verslaan (hotel- en bordeljournalistiek), hebben er allemaal mond en pen van vol dat het revolterend volk een prachtige diversiteit laat zien uit alle lagen van de bevolking, waarmee ze willen aangeven dat dit geen "islamitische opstand" zou zijn, maar een sociaal-politieke revolte van het volk.

Natuurlijk. De Muslim Brotherhood laat anderen de kastanjes uit het vuur halen. Omdat dat beter bekt voor de internationale beeldvorming. De islamisten zijn tegenwoordig meesters in het bespelen van de publieke opinie (in het Westen), getuige het feit dat ze erin geslaagd zijn Israël in enkele maanden tijd neer te zetten als een racistische, fascistische apartheidsstaat.

Draai uzelf dus geen rad voor de ogen. De Muslim Brotherhood speelt het tactisch heel vernuftig, en presenteert zich tegenwoordig als heel gematigd, maar achter die façade gaat de meest gore islamitische barbarij schuil. Een ideologische smeerlapperij die wij in het Westen kunnen missen als acuut speen.

Eén der weinige leiders in Eurabia die het probleem onderkent en juist inschat is de alom verguisde Italiaanse premier.

Silvio Berlusconi heeft afgelopen vrijdag de Egyptische president Moebarak geprezen, zeggende: ‘Ik hoop dat er in Egypte een transitie kan zijn naar een democratischer systeem, zonder een breuk met president Moebarak, die in het Westen en vooral de VS beschouwd wordt als een zeer wijs man. Ik hoop op continuïteit in het bestuur'.

De bejaarde "don Juan" roeit voor de zoveelste keer tegen de stroom lemmingen in, en weer heeft "il cavaliere" overschot van gelijk.

In een door de islam verkankerd land zijn vrije verkiezingen ongewenst, tenzij partijen met islamitische ambities de deelname wordt ontzegd.

Het alternatief, waar de Muslim Brotherhood voor staat, is de diepe afgrond, de duisternis, en beken - wat zeg ik - rivieren van bloed...

Forza Silvio, FORZA MUBARAK !

UPDATE PAASMAANDAG 2011

Intussen wordt steeds duidelijker dat de Linkse Kerk nog maar eens de bal heeft misgeslagen met haar goedgelovigheid in de prietpraatjes van islamisten. Intussen wordt steeds duidelijker dat de Moslimbroederschap de heerschappij in Egypte aan het overnemen is en dat andere landen (Tunesië, Algerije, Marokko, Lybië, Syrië, Jemen etcetera etcetera) spoedig zullen volgen. Sommige christenen zijn alvast wakker geschoten, getuige dit artikel: De ware aard van de Moslimbroederschap

Democratie in een islamitisch land? Dat is gelijk geloven dat Pasen ooit op een woensdag valt.

Wat kwam eerst, segregatie of islamofobie?

Mailbrief aan Bahattin Koçak, naar aanleiding van een cursiefje in de krant Het Belang van Limburg waarin hij zich afvraagt wanneer een allochtoon als geïntegreerd wordt beschouwd. Mijnheer Koçak is islam-leraar in het gemeenschapsonderwijs in Heusden-Zolder (Belgisch Limburg).

Mijnheer Koçak,

U vraagt zich in de krant (HBVL) af wannéér een [allochtone] leerling [door de blanke autochtoon] wordt aanvaard als "geïntegreerd" met het oog op acceptatie door de goegemeente.

Deze vraag is legitiem, laat dat duidelijk zijn. En tegenwoordig zeer aan de orde.

Laat mij, vooraleer te antwoorden, enkele retorische vraagjes poneren.

Hebben wij in het Westen problemen met Indiërs? Met Chinezen? Met Brazilianen? Met Polen? Russen? Congolezen? Sikhs? Eskimo's? Marsianen? ...

Het antwoord is neen.

Integratie verloopt steeds zoals verwacht en al die verschillende rassen en culturen dragen positief bij tot een "echte" multiculturele maatschappij in wording.

Hebben wij in het Westen problemen met Marokkanen? Turken? Pakistani? Somaliërs? Algerijnen? Albanezen? ...

Het antwoord is ja.

Integratie is - op wat uitzonderingen na - een kostelijke mislukking en zal bijgevolg de spreekwoordelijke stok zijn in de wielen van die multiculturele maatschappij, die momenteel echter niet meer is dan een utopie.

Het antwoord op uw publieke vraag in de krant ligt dus voor de hand: een allochtoon zal pas kunnen integreren - en als geïntegreerd worden beschouwd - wanneer hij/zij in staat is zijn/haar religie op te sluiten in het privé-domein, altijd en overal, om alzo actief en zonder restricties deel te kunnen nemen aan de moderne samenleving.

Voor een islamiet of Mohamedaan is dat kennelijk een onmogelijke opdracht, zelfs helemaal niet wenselijk, met alle problemen en issues vandien.

Bespaar ons ook de klaagzangen van zelfmedelijden, want de eigen bewuste keuze voor segregatie (in enclaves), kenmerkend voor islamitische bevolkingsgroepen, heeft echt niets vandoen met sociale achterstelling, racisme of discriminatie.

Ik heb als uitsmijter nog een vraagje voor u: wat kwam eerst, de onwil om te integreren of islamofobie?

Ik wens u nog een aangename integratie toe.

Kafir Harby
Al Kafir Al Mohareb (the infidel warrior)

Tommeke Naegels gelooft in Sprookjes

«Waar zijn ze nu? Al die intellectuelen die ons normaal iedere dag minstens één keer donderend voorhouden dat "de islam" nooit democratie zal aanvaarden», schrijft Tom Naegels vandaag in De Standaard. Een retorische vraag, uiteraard als uithaal bedoeld naar al degenen die bezorgd zijn over de voortschrijdende islamisering en alle consequenties die dit heeft.

Tom Naegels, Groot Schijver, Filosoof en Apologeet voor de islam gaat er dus - met een big smile - vanuit dat de chaos en revoltes in Noord-Afrika en het Midden-Oosten hun bron vinden in de hunkering van het gewone volk naar een democratisch staatsbestel, een vrije samenleving naar Westers model. En dat wij, de islam-critici, de plank nog maar eens misslaan omdat wij in ons verstard doemdenken een totale islamisering in het vooruitzicht stellen.

Tommeke, Tommeke toch.

De geschiedenis heeft u kennelijk weinig geleerd. De stapel anti-islamlectuur al evenmin.

De Gouden Regel voor naties, verkankerd door de islam, stelt immers dat alleen een strak geleide dictatuur deze doctrine aan de ketting kan houden. Liefst een militair apparaat met een uitgebreid netwerk van informanten, tot in de moskeeën toe.

Hoe politiek incorrect dit ook klinkt, vrije verkiezingen zijn absoluut onwenselijk in "die landen", want niets anders dan een sneltrein richting islamitische dictatuur. Tenzij politieke partijen met een islamitische invalshoek de deelname wordt ontzegd, maar dat wordt natuurlijk als anti-democratisch weggewuifd.

Want zoals de Belgische minister van Buitenlandse Zaken Steven Vanackere stelt in verband met de eventuele opkomst van de Moslimbroeders in Egypte: «Als de EU vrije en eerlijke verkiezingen wil, komt het haar niet toe te dicteren dat we sommige dingen niet willen».

Kan het dwazer? Kan het nog gekker?

Vanackere doet alsof vrije verkiezingen synoniem zijn van democratie. Neenee Vanackere, democratie vergt véél meer input dan het organiseren van vrije verkiezingen. Onder andere het onderschrijven en huldigen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en een maximale Vrijheid van Meningsuiting.

Daartoe moeten partijen die de principes van een vrije, democratische samenleving niet onderschrijven, zonder scrupules worden uitgesloten van deelname aan verkiezingen. In de jaren dertig van vorige eeuw had Duitsland de nazi-partij van Hitler in een cordon sanitaire moeten verstikken. Het zou ons een wereldoorlog en een holocaust hebben bespaard.

Vandaag de dag mogen de dictaturen in de islamitische wereld alleen dan worden opgeheven als er vrije verkiezingen worden gehouden mét uitsluiting van alle partijen die een theocratie of islamitische republiek voorstaan. De EU zag geen graten in Erdogan's AKP, maar ernstige observatoren en Turkije-watchers moeten intussen toegeven dat het land van Atatürk het pad van de islam is ingeslagen en de kloof met het Westen zienderogen breder wordt.

Steven Vanackere, wie gelooft die mens nog? In mei van vorig jaar steunde hij de kandidatuur van Libië om de komende drie jaar een zitje te krijgen in de Mensenrechtenraad, het VN-orgaan dat toezicht houdt op de naleving van de mensenrechtenverdragen. Libië? Het is gelijk het toezicht op de kleuterscholen toevertrouwen aan pedofiele paters.

De volksopstanden in Noord-Afrika en het Midden-Oosten gaan ...door de maag. Ze laaien op uit de wanhoop van een uitgehongerd volk dat eigenlijk alleen maar de armoede wil ontstijgen. Brood op de plank en een beetje menswaardig leven, dàt is wat die mensen willen. De leider die deze wens kan vervullen mag de scepter zwaaien, democraat of geen democraat.

Maar in een door islam verkankerd land is dat meestal een mullah, een imam of een sjeikh.

En in een door islam verkankerd land leiden alle wegen naar Mekka.